جرم :1_ توهین به مقام رهبری_2_تبلیغ علیه نظام جمهوری
اسلامی. 3نشر اکاذیب
نوع قرار :محکوم
تاریخ بازداشت :۹۸/۴/۲۴
پایان محکومیت حبس :1402/3/11
پایان محکومیت با جریمه :1402/4/21
**************
زندان یعنی جایی که داد خدا رفته به باد
زندان در ایران جایی که نه خدا هست ونه قانون
زندان یعنی جایی که داد خدا رفته به باد
زندان در ایران جایی که نه خداهست نه قانون
صبح روز سه شنبه بود .۱۴۰۱/۱/۳۰ساعت ۷ داخل جایگاه بودم
سرپرست بند آمد داخل بند رفت داخل دفترش . کار های اعزام رورانه سر سامان دادم . ساعت ۷.۳۰سرپرست از بند خارج شد جهت شرکت در جلسه قرآن نماز خانه پرسنل داخل ساختمان اداری زندان . مشغول کارهای بایگانی و امورات و پاسخگویی تماس ها ساعت ۸.۳۰ سرپرست با جایگاه تماس گرفت. از داخلی پایگاه بسیج زندان بود . چند تا نامه اداری
مرخص مدد جویان باید شناسه کد رهگیری ثبت سامانه دفتر قضایه زندان ارسال میشد . سرپرست تاکید کرد خودم نامه ها
بیارم دفتر بسیج . از بند خارج شدم . هوای بارانی بود یک هوای باحالی بود . ۵دقیقه رسیدم داخل ساختمان اداری
رفتم اتاق بسیج درب اتاق زدم رفتم داخل اتاق سر پرست
تنها بود . نامه ها تحویل دادم . منتظر شدم نامه ها امضا شد
بی مقدم شروع کرد به صحبت .گفت باید با حفاظت زندان همکاری کنی. شوکه شدم گفت باید همکاری کنی حتا از خود من خبر و گزارش بده . حرف هاش تمام شد . هنوز تو شوک بودم . گفتم حاجی بیخال شو من این کار نیستم. گفت تو راست میگی می خواهم خبر و گزارش ها واقعی از بند خارج بشه. بازهم یک دو راهی سخت دیگر
بازهم یک بازی .دیگر
خسته ام خسته ام لعنت به این ..........
امروز آمدم مرخص ۶۰ساعت صبح جمعه ساعت ۶صبح باید خودم معرفی کنم.
روز ۵شنبه ۱۴۰۱/۱/۲۵ساعت ۱۶خودم معرفی کردم داخل بند
رفتم . حالم خیلی بد بود . استرس داشتم . ۳نفر از هم بندی را با خودم شدیم ۴نفر برگه خروج از بند به سالن اداری زندان
و اداره فرهنگی زندان صادر کردم از بند خارج شدیم ساعت ۱۶.۱۰رسیدم داخل سالن اداری زندان رفتیم نیم طبقه دوم
آبدار خانه رئیس زندان . وسایل سفر پذیرای ظروف از طبقه
به نماز خانه پرسنل طبقه اول آوردیم . دل شعور زیادی داشتم
چید مان سفر ۲ ساعتی طول کشید . ساعت ۱۹ دیگ های غذا
رسید . غذا تحویل گرفتیم . اذان شد . نماز جماعت مهمان ها
آمدن . آخوندهای فرهنگی زندان مرکزی نبودن آخوندها حوزه
علمیه طرح معراج بند یک جوانان زندان مرکزی مشهد بودن
میزبان اداره فرهنگی بود .آخوند بی شعور نبود . یک نفس راحت کشیدم ختم به خیر شد آن روز .
جمعه تکراری بود داخل بند کار های اعزام زندان هماهنگ شد
قبل ساعت ۱۷ باید خودم معرفی کنم
به اداره فرهنگی زندان . حس حال خوبی
ندارم .استرس زیاد دارم . فشار خون بالا رفت
سر درد شدید دارم . تپش قلب دارم .
چه رقم خواهد خورد ؟!!
چه سر نوشتی دارم ؟!!!!
چه تقدیر ی برام رقم خواهد ؟!!!
خدددددد اااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
دقیقاً کجایی؟!!!!!
چه خوا هد شد . بالاتر از سیاهی رنگی نیست
لعنت به روز یک شنبه سیاه و هفته ها و ماه سیاه زندگیم.
جبر . جبر . لعنت به جبر زندگی
نمی دانم شاید این آخر ین پست من باشد
بازهم روزهای مبهم زندگی من در حال رقم خوردن
امان از چرخ روزگار نامراد . جبر زندگی
باز یک دو راهی سخت زندگی و حق انتخاب
دارم برای مراسم فردا . روزهای بحرانی دارم
باید مدیریت کنم . حضور نداشتن دار مراسم برام تخلف محسوب میشه گزارش تمرد از کار و تخلف انظباطی و شورای انظباطی و محرومیت ها مرخص و انتقال به بند بسته
شرکت در مراسم و چشم تو چشم شدن با آخوند جو ساز و آخوند ها. بر خورد اتفاقات
روز یکشنبه سیاه .یک جریان در حال ایجاد جو سازی علیه من خواهد شد بازهم سکوت نخواهم کرد . نتیجه میشه شورای انظباطی
پس باید متن بیانیه را نگارش کنم . بازهم انتشار بیانیه عواقب دارد و شورای انظباطی
و اگر غیبت کنم فرار محسوب میشه
بازهم شورای انظباطی . حق انتخاب و دوراهی سخت و یک بحران فوق العاده سنگین در انتظار من باید هزینه سنگین تاوان بدم
امروز صبح خودم ساعت ۶ معرفی کردم.
حال خوب نبود . پر از استرس و دل شعوره
بودم . فشار بالا رفت بود . سر درد وحشناک داشتم.بی خوابی شب گذشته عصبی بودم
با حال خراب رفتم جایگاه کار های تکراری اعزام ۹۰نفر مددجو به مراکز و قسمت ها زندان
سر سامان دادم . سرپرست ساعت ۸ زنگ زد
رفتم دفتر سرپرست . نامه های اداری جهت
بایگانی تحویل دادم . ساعت ۹ سرپرست از بند خارج شد . حس حال نداشتم رفتم داخل بند برای استراحت روی تخت بودم هنوز چشم هام گرم نشد ساعت ۹.۳۰از جایگاه پیچ شدم
رفتم . مکالمه تلفن داشتم سرپرست بود .
گفت بیا از بند خارج خروج کن بیا پایگاه بسیج اداره زندان کارت دارم روز ها ۴ شنبه شیفت سرپرست بند . رفتم داخل اتاق چند تا نامه اداری بود باید به قسمت ها دفتر قضایی و حفاظت اطلاعات پیگر ی و پاسخ پیگری
باید گزارش میدام. تا ساعت ۱۱ پیگر امورات بودم. لیست مرخص ۲۰ نفر امروز دستور آخر
سرپرست بود . اسم من لیست شد بود . مرخصی روز ۵ شنبه وجمعه شد مثل هفته گذشته جمعه باید داخل بند باشم.
رفتم جایگاه تا ساعت ۱۵ بازهم مکالمه تلفن
داشتم . سر پرست بود . گفت فردا از مرخص
ساعت ۱۷ بیا داخل بند ۳ ساعت زودتر
دلیل اداره فرهنگی زندان افطاری داره
برای پذیرایی با ۳ نفر باید . قسمت فرهنگی
زندان پذیرایی از آخوند ها جهت ضیافت افطاری. یعنی ضد حال لعنت به این ماه فرودین و ماه اردیبهشت وخرداد چندین سال
۳ ماه اول سال تا روز تولدم حوداث بد میارم
لعنت به جبر زندگی . روزها این هفته روز یکشنبه سیاه و پنج شنبه سیاه فردا که باید خودم معرفی کنم . کار بر خلاف میل باید
انجام بدم . چشم تو چشم شدن با آخوند ها
همان آخوند روز یکشنبه دعوت. توف تو زندگی
وقت رفتن شد. باید خودم معرفی کنم. حس حال ندارم
زدم به سیم آخر. برام فرق ندارد دیگر چه خواهد شد. بالاتر از سیاهی رنگی نیست. شدم بمب فریاد.
چند روز گذشته و چند هفته گذشت من
زیاد جالب نبود . مجموعه حوداث بدی داشتم
دقیقاً از روز .۱۲و۱۳فرودین داخل بند بودم
تا روز حادثه حرم و حادثه صحن .
روز ها شب های خیلی بد بود .
رفت آمد بند هشت الف زیاد شد
تماس شون برای باز شدن درب زیاد شد
تردد زیاد داشتن .
همان صدای شبیه نمی دانم شاید خود همان صدای باز جویی شکنج گر من بود!!!!
روزهای سریالی تا روز یک شنبه سیاه
این هفته من تکمیل شد .
در جایگاه با رو حانی فرهنگی زندان مشاجره داشتم .
برای پخش اذان در محوط بند .
مجوز پخش نداشتم خیلی با احترام بر خورد کردم ولی با بر خود جالبی نداشت . شد یک جریان و شروع مشاجره من . تفکر غیر منطقی داشت . البته اذان از دستگاه مبدل پخش کردم
در محیط جایگاه . هنوز ادامه دار نمی دانم چه خواهد شد
ولی جواب دارم . به احتمال زیاد شورای انضباطی خواهم شد
به زودی در متن پست های آیندم جواب و بیانیه خواهم داد. این بر خورد توهین آمیزت
خواهم داد . آقای شیخ فرهنگی . آقایان مسول زندان مرکزی مشهد
باید ساعت 6صبح خودم معرفی کنم. مرخص 60ساعت
تمام شد ولی حبس و زندان همچنان هست. با زهم استرس
بی خوابی ها ی شبانه حس و حال ندارم فقط نفرین و.....
استرس که در لحظه جاریست ذهنم را
فلج می کند!! چه برسد به کلمه ها را......
روز های بسیار سختیست و من مرد
روزهای سخت!!!
انسان موجودیست زندانی
همیشه به دنبال جایی می گشتم که رهایی
از تمام درد ها در آن باشد !!سرزمین رویاها!!!!
اما افسوس که این سرزمین هرگز جود نداشت است !!»ححتی مرگ هم رهایی نیست !!! چه تلخ!!هیچ راه گریزی نیست !!ما محکو م به زندگی کردن هستیم . محکوم به بودن. ما زندانی هستیم . زندانی زنده بودن . اصلاً بودن یعنی زندانی بودن مادر دنیایی هستیم که تمام موجودات زندگی زندانی یکدیگر هستند . وبه تعداد تمام مخلوقات زندانی وجود دارد وبه تعداد همه ی آنها. برای هر زندانی زندان بان !!!!
ما همه محکوم هستیم !.و به بودن گره خوردن. به زندانی بودن . وبه زندان بان بودن !!!.و مسئله دقیقاً همینجاست هر چه انسان تر باشی زندانی تری .!!!و عشق خود بزرگترین زندان است. اصولاً انسان موجودی است که میل به زندانی بودن دارد !احساس تعلق یعنی میل به زندانی شدن. عادت کردن یعنی استقبال از زندانی بودن !!! شهوت یک زندان است و یک زندانبان !!!دین و اخلاق ادب هم زندان هستند
بی دینی هم زندان است !!!غریزه و اخلاق هر دو زندان هستند !من می خواهم جمله ی : "انسان موجودیست اجتماعی "را اینگونه بگویم:"انسان موجودیست زندانی که بدون زندان و زندان بان می میرد .
روی دیوار خط خطی زندان
مرد اسیری با خون نوشت
باران تمام شده و خبری
از رنگین کمان نیست
پس از گذشت سالها
مانده ام میان اتاقی تاریک و تنها
و دیگر هیچ فصلی
من را آرام نمی کند
بعد از این همه شب تاریک
دلم روزهای روشن میخواهد
ولذت راه رفتن در هوای آزاد
خسته ام از بودن با خیال
و آرزو های در حبس شده
مرد زندانبان
جرم من خواندن آواز باران بود
وخواستن . فرداهای قشنگ
حال صدایم را بشنو
در هجوم بیرحمانه سکوت
آرزو یم فریاد زدن در شهری
پر از آدمها شلوغ است
امروزآمدمرخصی ۱۲ ساعت تا فردا صبح ساعت ۶صبح
ناگهان چقدر زود . دیر می شود !!!!
حرف های ما هنوز ناتمام
تا نگاه می کنی
وقت رفتن است
بازهم همان حکایت همیشگی!!!!!!
پیش از آنکه باخبر شوی
لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شوی
آی ..
ای دریغ و حسرت همیشگی!!!
ناگهاند
چقدر
زود
دیرمی شود !!!«قیصر امین پور»
امشب قبل ساعت ۲۰ باید خودم معرفی کنم
بازهم استرس دارم . دلشعور . حالت و حس بدی دارم . حس رفتن ندارم . نای رفتن ندارم
تراشگار ماهری شدم بسکه من برای دلم بهانه تراشیدم
انگار جمعه حق یتمی را خورده و خدا عاشقش
کرده طوریکه به دل هیچکسی ننشیند.
و شاید دلتنگی غروب جمعه
نفرین مادری باشد که گوشه ای آسایشگاه سالمندان یک هفته انتظار کشیده وکسی سراغش را نگرفت!!!
خدا صدای مادران را اول ازهمه میشنود
و شاید دلتنگی غروب جمعه
نفرین یک زندانی یا زندانیان که گوشه ای سلول زندان یک هفته انتظار. ملاقات کشیدن
و کسی سراغش را نگرفت.......
فضای سیاه و دهشتناک زندان بر روح و روان آدمی تاثیر به
سزایی دارد و فرد اسیر شده تا آخر عمر آن دوران را از یاد
نمی برد. این چهار دیواری فرد را محکوم به مرگی ایستاده
می کند. و هر گونه امید و آینده نگری را از انسان می گیرد
در واقع زندان فضایی تیره و مفلوک است که انسان را در
انزوا و تنهایی غرق می کند.
زندان وکیل آباد مشهد. خاطرات یک زندانی. اخبار زندان .